Hellfire pas

Dag 12 Hellfire pas

Museum Hellfire Pass en de Erawan watervallen

Vandaag een exursiedag. Eigenlijk een vrije dag maar wij zijn te nieuwsgierig naar alles.
Het hele reisgezelschap gaat mee!

Eerst gaan we in de ochtend naar de Hellfire Pass. Hier ligt het stuk dodenspoorweg in een kloof.
Veel krijgsgevangenen zijn hier overleden tijdens de aanleg van de kloof. Ook veel Nederlandse militairen. Deze waren gelegerd in Nederlands Indie. Door de Jappenkamp zijn ze aan het werk gezet om deze spoorlijn door de bergen te maken. Er zit ook een museum bij. We krijgen allemaal een audiogids om zodat we in het Nederlands goed kunnen volgen waar het overgaat.
Ook de ervaringen in deze kloof zijn weer moeilijk tot niet te verwoorden.
Ik denk dat de foto's genoeg zeggen. Kijk naar onze gezichten en lichaamstaal....
Het was een pittige wandeling waarbij Frans(Claudius)zijn bril verloor. Dat kan er dan ook maar bij 1 gebeuren....
Tussen de grijze en zwarte keien vond ik zijn zwarte bril terug. Wonderlijk! Er waren al vele zoekende groepsgenoten voorbij gelopen. Het leek wel of ik een seintje van "boven" kreeg!
Op de terugweg een fikse wandeling door de vochtige bloedhitte terug naar het museum. Opeens zag ik wat bewegen. Er zat een grote,harige spin in een kloof in de rotsen. Hij was helaas te snel weg om een foto te kunnen maken.
Els had het best moeilijk tijdens deze wandeling.
Gelukkig werd ze goed gesupport door Mark!

Vervolgens voor de lunch richting de Watervallen.
Aan de voet van de watervallen hebben we in een lokaal eettentje gegeten.
Normaal zou je hier nooit gaan zitten!! Jullie begrijpen vast wel wat ik bedoel.....
We hebben er heerlijk gegeten!
Lopend zijn we richting de waterval gegaan van 7 niveau's.
Totale lengte van ruim 1,5 km. Bij niveau 2 aangekomen dachten we te gaan zwemmen. Het zag er prachtig uit. Ton streek neer op een bankie en ging op de tassen passen. Frans(Claudius)is inmiddels aangesproken door Fem. Hij heeft open blaren aan de zon overgehouden. Fem geeft hem het advies om er door mij naar te laten kijken en spreekt hem aan op zijn gedrag. De hele groep heeft daar namelijk last van. Hij is goed toegankelijk en komt gelijk naar mij toe voor advies!

Maar Mark vond niveau 2 niet genoeg. Hij wilde hoger. Na enige twijfel toch mee gegaan. Het is namelijk echt een enorme klus om een berg te beklimmen met deze temperaturen en hoge luchtvochtigheid.

Wat een energie heeft die Mark. Samen met Vincent en Wendy liep hij voorop. Fem besloot ook mee te gaan en Fa het busmeisje liep ook mee. Niveau 3! Phoeeeee. Maar wat mooi. Midden in de jungle met vele vlinders en prachtige watervallen. Dat smaakt toch naar meer!

Niveau 4! Eigenlijk zijn we kapot....maar besluiten toch een poging te wagen naar niveau 5. Fem haakt af. Voor haar is het genoeg.
Ze is weer afgedaald richting Ton en is heerlijk gaan zwemmen op niveau 2.

De overgang van 4 naar 5 was groot. Het was een eind "lopen".
Het was meer klimmen. Geen paden meer. Veel rotsen en stenen om naar boven te klauteren.
Maar.....het was het waard. Prachtig!
Met eigen ogen zien wat je normaal alleen in boekjes tegenkomt!
Samen even het water ingegaan. Althans...gedipt!
Ik durfde echt niet. Zoveel enorm grote vissen die aan je voeten gaan knabbelen!
Fa was ook meegegaan naar de 5e. Gezellig met haar. Ze is 16 jaar en spreek nauwelijks Engels. Toch hebben we veel lol!
Optijd aan de afdaling naar beneden begonnen. Twee stellen zijn tot het finish bordje gekomen. Respect!
Tijdens de afdaling Kwam er een fikse tropische regenbui uit de lucht en ging het onweren
Mark geeft weer veel ondersteuning aan Els(60 jaar). Ze hebben het leuk samen.
Beneden bij de bus een lekker waterijsje en dan terug naar het hotel.
Weer een prachtige,bloedhete dag voorbij die we niet hadden willen missen!